Czy występują różnice w skuteczności ratowania życia pomiędzy różnymi markami AED?

 

Nie ulega żadnym wątpliwościom, że warto, aby tego typu urządzenia dostępne były w możliwie wielu miejscach w przestrzeni publicznej. Tak, by w razie potrzeby, naprawdę każdy mógł z nich skorzystać i podjąć próbę ratowania czyjegoś życia do momentu przyjazdu Zespołu Ratownictwa Medycznego. Na rynku znajdziemy jednak szeroki wybór defibrylatorów AED. LIFEPAK CR2 USB czy Wi-Fi to tylko jedne z modeli, na które możemy się obecnie zdecydować, chcąc wyposażyć w nie biuro, halę produkcyjną czy obiekt użyteczności publicznej, którym zarządzamy ale także przestrzeń publiczną czy też dom aby zabezpieczyć naszych bliskich. Czy występują jednak jakiekolwiek różnice w skuteczności ratowania życia między poszczególnymi markami lub nawet poszczególnymi modelami tej samej marki? Czy któreś urządzenie może być pod tym względem gorsze lub lepsze? Wszystkie defibrylatory AED pozwalają zwiększać szanse poszkodowanego na przeżycie!

a) Energia wstrząsu terapeutycznego

Aby urządzenie mogło w ogóle trafić do sprzedaży, musi oddziaływać w określony sposób na organizm poszkodowanego w przypadku Nagłego Zatrzymania Krążenia. Oznacza to, że każdy defibrylator AED, który dostępny jest na polskim rynku, musi w po analizie rytmu serca poszkodowanego w razie zaistnienia takiej potrzeby podać wstrząs terapeutyczny spełniający określone normy. Energia wstrząsu podawana przez defibrylator AED powinna być w przedziale 150 – 360 dżuli. Jaką zatem wartość powinien mieć wstrząs podawany przez AED ? Są dwie filozofie. Pierwsza, którą obserwujemy w przypadku urządzeń np. marki Philips mówi, że wstrząsy niską energią o tej samej wartości czyli 150 dżuli wystarczą do przywrócenia prawidłowej pracy serca. Oraz druga (zalecana w wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji), mówiąca iż w przypadku gdy pierwszy wstrząs o niskiej energii np. 150 dżuli nie przyniesie pozytywnego skutku „należy po nieudanej próbie defibrylacji oraz u pacjentów, u których wystąpił nawrót migotania komór, eskalować energię defibrylacji jeśli to możliwe”. Oczywiście wymaga to zastosowania bardziej zawansowanych rozwiązań w defibrylatorach. Większość defibrylatorów stosuje tę strategię jedynie szczątkowo zwiększając energię defibrylacji jedynie do 200 dżuli np. Zoll. Wszystkie modele LIFEPAK CR2 posiadają „pełen protokół energetyczny” czyli w zależności od potrzeby mogą podać wstrząsy o energii od 150 do 360 dżuli. Oczywiście dostosowanie odpowiedniej energii przez defibrylator AED odbywa się automatycznie bez udziału obsługującego.

b) Przerwa w uciskach klatki piersiowej.

Defibrylatory AED powinny też spełniać wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. Najważniejszą wytyczną wielokrotnie podkreślą, jest minimalizowanie przerw w uciskaniu klatki piersiowej pacjenta. W czasie akcji ratunkowej następuje przerwa w uciskach klatki piersiowej na żądanie defibrylatora. Podczas tej przerwy AED ponownie analizuje rytm serca i gdy konieczne jest podanie kolejnego wstrząsu terapeutycznego urządzenie musi się naładować. Ta przerwa nie powinna być dłuższa niż 10 sekund ! „Znaczenia nieprzerywania uciśnięć klatki piersiowej nie można przecenić. Nawet krótkie przerwy w uciśnięciach klatki piersiowej mają katastrofalny wpływ na wyniki leczenia pacjenta i należy podjąć wszelkie starania w celu zapewnienia nieprzerwanych, skutecznych uciśnięć klatki piersiowej podczas całej resuscytacji” – wytyczne ERR 2015. Wszystkie modele LIFEPAK CR2 spełniają wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. Wersja LIFEPAK CR2 Wi-Fi jest wyposażona w specjalną technologię CPRinside, która „analizuje kwalifikujący się do wstrząsu rytm w trakcie wykonywania ucisków bez konieczności zatrzymania resuscytacji”. Pozwala ona nie tylko zredukować przerwę do minimum, ale także pominąć ją gdy defibrylacja nie jest zalecana co ma wielki wpływ na skuteczność ucisków klatki piersiowej, a co za tym idzie na przebieg całej akcji ratunkowej !